Με
σημερινή απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Μεγάλης Βρετανίας,
αίρεται το καθεστώς ασυλίας που απολάμβανε η Αργεντινή ... από την αθέτηση πληρωμών επί των ομολόγων που είχε εκδώσει κατά το έτος 2000 και τα οποία δεν είχαν ενταχθεί στις...
συμφωνίες συμβιβασμού που έγιναν στα έτη 2005 και 2010.
Με βάση την απόφαση αυτή, οι κάτοχοι των ομολόγων, η εταιρία NML Capital Ltd, ένα αμερικανικό hedge fund που εδρεύει στα νησιά Cayman, έχει το δικαίωμα να κατάσχει περιουσιακά στοιχεία της Αργεντινής τα οποία βρίσκονται στη Μεγ. Βρετανία, έως το ποσό των 284 εκατομμυρίων δολαρίων.
Τα ομόλογα είχαν αγορασθεί μεταξύ των ετών 2001 και 2003, έναντι περίπου 86 εκατ. δολαρίων (η τιμή αγοράς τους ήταν περίπου στο 50% της ονομαστικής τους αξίας, δηλαδή αντιπροσώπευαν ομόλογα ονομαστικής αξίας 172 εκατ. δολαρίων, ποσό επί του οποίου υπολογίζονταν και οι τόκοι). Μετά την χρεοκοπία της χώρας (2001) και την άρνηση των κατόχων να συμβιβαστούν με την Κυβέρνηση της Αργεντινής, οι ομολογιούχοι κατά το 2006, προσέφυγαν σε δικαστήριο της Νέας Υόρκης (κατά την έκδοσή τους τα ομόλογα υπάγονταν στη νομοθεσία της πολιτείας της Νέας Υόρκης) και κέρδισαν την απόφαση με βάση την οποία η Κυβέρνηση της Αργεντινής τους όφειλε το ποσό της ονομαστικής αξίας (172 εκατ. δολάρια) συν τους τόκους, που ανέρχονταν σε 112 εκατομμύρια δολάρια.
Όμως, η απόφαση δε μπορούσε να εκτελεσθεί στις ΗΠΑ, αφού στη χώρα αυτή ισχύει η αρχή της ασυλίας των ξένων κρατών (Foreign Sovereign Immunities Act). Έτσι, οι ομολογιούχοι ζήτησαν την εκτέλεση της απόφασης από δικαστήριο της Μεγάλης Βρετανίας, το οποίο αρχικά (κατά το 2010) αποφάσισε αρνητικά, με αποτέλεσμα να γίνει προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο και τελικά, δικαίωσε τους ομολογιούχους.
Για την ιστορία της υπόθεσης, υπενθυμίζουμε ότι, η Αργεντινή μετά από μία έντονη οικονομική κρίση (1999 - 2002) δήλωσε χρεοκοπία στα τέλη του 2001. Το χρέος της τότε έφθανε στα 95 δισεκ. δολάρια. Το έτος 2005, ο τότε Πρόεδρος της χώρας (Nestor Kirchner) προσέφερε στους ομολογιούχους ποσοστό 30% επί της ονομαστικής αξίας των ομολόγων (“κούρεμα” 70%). Η συμφωνία έγινε αποδεκτή από τη μεγάλη πλειοψηφία των ομολογιούχων, εκτός από μία ομάδα που διακρατούσε ομόλογα αξίας 20 δισεκ. δολαρίων. Στην ομάδα αυτή συμπεριλαμβάνονταν και η NML Capital.
Κατά το 2010, η Πρόεδρος Cristina Fernandez de Kirchner (σύζυγος του Nester Kirchner) προχώρησε σε νέο συμβιβασμό και στην τακτοποίηση χρέους ύψους 12,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων, από αυτά που δεν είχαν τακτοποιηθεί κατά το 2005. Η ΝML Capital, η οποία μαζί με άλλες συνεργαζόμενες εταιρίες διακρατά χρέος της Αργεντινής ύψους 2,4 δισεκ. δολάρια, αρνήθηκε και πάλι το συμβιβασμό.
Μπορεί η απόφαση της βρετανικής δικαιοσύνης να έχει σχέση με το ελληνικό δημόσιο χρέος και μία ενδεχόμενη χρεοκοπία (με όποιο τρόπο και εάν γίνει ή εάν εκδηλωθεί αυτή);
Κατά τα φαινόμενα, μπορεί. Αυτό υποστηρίζουν και αρκετοί δικηγόροι, σύμφωνα με ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία. Άλλωστε, οι αποφάσεις που καταλύουν την ασυλία των κρατών, είναι πολύ σπάνιες, πολύ δε περισσότερο στη Μεγάλη Βρετανία (για την οποία δε θα πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι έχει παλαιές διαφορές με την Αργεντινή).
Δε γνωρίζουμε βεβαίως λεπτομέρειες από τους όρους των ομολόγων της Αργεντινής (ενώ σύμφωνα με το κείμενο της απόφασης, κατά την έκδοση των ομολόγων και για να τα κάνει αυτά πιο ελκυστικά στους επενδυτές, η Αργεντινή είχε αποποιηθεί το δικαίωμα της ασυλίας της), ενώ δε γνωρίζουμε και τους πλήρεις όρους έκδοσης των ομολόγων της Ελλάδας. Γνωρίζουμε όμως ότι η έκδοση της μεγάλης πλειοψηφίας των ελληνικών ομολόγων διέπεται από το ελληνικό δίκαιο, στο οποίο όμως δεν έχουν δοκιμασθεί στο παρελθόν παρόμοιες υποθέσεις.
Ένα δεύτερο σημείο στο οποίο πρέπει να δώσουμε προσοχή, έχει να κάνει με το γεγονός ότι, το αμερικανικό δικαστήριο το οποίο αρχικά εκδίκασε την υπόθεση, δέχθηκε την οφειλή της Αργεντινής για το σύνολο του ποσού της ονομαστικής αξίας των ομολόγων και όχι επί του κόστους της αγοράς τους και επί της ονομαστικής αξίας υπολόγισε και τους οφειλόμενους τόκους.
Σε κάθε περίπτωση, η σημερινή απόφαση προκαλεί αίσθηση και προβληματισμούς, όσον αφορά στις περαιτέρω εξελίξεις στην υπόθεση του ελληνικού δημόσιου χρέους.