Η πορεία με τα μάτια μιας blogger - Αχ ποδαράκια μου ...



Πολύ περπάτημα χθες
Πορεία, συγκέντρωση, κυνηγητό
Από το ύψος Κολιάτσου με τα πόδια για το κέντρο, 10.30.
Στην Πατησίων αρκετά κλειστά καταστήματα λόγω απεργίας, άλλα λόγω χρεοκοπίας, κάμποσα όμως ανοιχτά, μερικοί ψώνιζαν σα να μην έτρεχε τίποτα…
Στο πεδίο του Άρεως η Γεσεε, ψόφιοι
Μέχρι Μουσείο & Πολυτεχνείο ζωντάνευε το πλήθος, πιο ενθουσιώδες και πολύχρωμο.
Στην Ομόνοια το πυκνό πλήθος του ΠΑΜΕ, που όμως έφτασαν μέχρι Σύνταγμα και την κάνανε κατά Ακρόπολη μεριά.
Τα μπλοκ των εκπαιδευτών πολύ δυναμικά, τοχω παρατηρήσει κι άλλες φορές, όπως πάντα και τα γνωστά παιδιά με τα ‘μαλλιά και με τα μαύρα ρούχα’
Στο Σύνταγμα άρχισαν οι αψιμαχίες, έπεσαν τα πρώτα κλάματα…
Μετά τα φταρνίσματα, μετά πάλι κλάμα… ανάλογα τι μας ρίχνανε…
Κυνηγητό γύρω από την πλατεία, ο κόσμος δεν έφευγε, διαλυόταν και ξανά συγκεντρωνόταν
Έξω από το Υπ. Οικονομικών μια ομάδα Δίας πήγε να περάσει ανάμεσα από διαδηλωτές, φάγανε κάτι προστατευτικές μπάρες και φύγανε κακήν κακώς…
 Βρήκα και μια χειροβομβίδα κρότου λάμψης (έτσι μου είπαν) θέλησα να την κρατήσω σουβενίρ αλλά μετά την πέταξα.
Την άλλη φορά με κανονικές μάσκες, δεν πάει άλλο…
Βρεθήκαμε σε πηγαδάκι με παλαίμαχο των διαδηλώσεων,  από το ’60, αυτός κρατούσε 2 λεμόνια, οικολογική αντιμετώπιση των χημικών, τα δάγκωνε κι πασαλειβόταν…
‘δεν πιάνουν αυτά παππού’ του είπε κάποιος με πλήρη ‘εξάρτηση’… ‘αυτά είναι για τα χημικά του ’70…’
Εμείς αντέξαμε να μείνουμε στο Σύνταγμα μέχρι τις 6 τ’ απόγευμα
Μετά μας έκοψε  πείνα, κρύο και κούραση…
Τελικά είχε αρκετό κόσμο αλλά όχι παρά πολύ όπως θα έπρεπε

Η πλατεία Ταχρίρ είναι ακόμα μακριά…

Εάν θέλετε να το δούν και άλλοι προωθήστε το με ένα like!