Με
τον παγκόσμιο πληθυσμό να εκτιμάται ότι θα αγγίξει τα επτά
δισεκατομμύρια το 2011 και τα εννιά δισεκατομμύρια γύρω στα μέσα του
αιώνα, οι ερευνητές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας ότι ο
πλανήτης θα καταστεί αγνώριστος μέχρι το 2050. Η αύξηση του πληθυσμού,
όπως σημείωσε ο John Casterline, διευθυντής της Πρωτοβουλίας
Πληθυσμιακής Έρευνας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο, σημείωσε ότι η αύξηση
του πληθυσμού θα επιδεινώσει το πρόβλημα της εξάντλησης των φυσικών
πόρων.
Σε περίπτωση που συνεχιστεί η αυξητική τάση, όπως παρατήρησε ο Jason Clay της WWF στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης, «θα πρέπει τα...
επόμενα σαράντα χρόνια να παράγουμε όσα τρόφιμα είχαμε παραγάγει τα τελευταία 8.000 χρόνια». «Μέχρι το 2050 ο πλανήτης μας δεν θα είναι αναγνωρίσιμος», συμπλήρωσε. Εκτός αυτού, σημαντικό πρόβλημα θα αποτελέσει και η προβλεπόμενη αύξηση των εισοδημάτων, τα οποία ενδέχεται να τριπλασιαστούν τα επόμενα 40 χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο και να πενταπλασιαστούν στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Η αύξηση του εισοδήματος συνεπάγεται συνήθως και αύξηση της κατανάλωσης ζωικών προϊόντων, η παραγωγή των οποίων απαιτεί μεγάλες ποσότητες ενέργειας και πρώτων υλών. H παραγωγή ενός κιλού κρέατος απαιτεί γύρω στα επτά κιλά τροφής σε σπόρους, ενώ για την παραγωγή ενός κιλού τυριού ή αβγών χρειάζονται τρία με τέσσερα κιλά, ανέφεραν ειδικοί που συμμετείχαν στο συνέδριο.
«Περισσότεροι άνθρωποι, περισσότερο χρήμα, περισσότερη κατανάλωση, αλλά ο ίδιος πλανήτης» σχολίασε ο John Clay, προτρέποντας τους επιστήμονες και τις κυβερνήσεις να ξεκινήσουν να διαφοροποιούν τους τρόπους με τους οποίους παράγονται τα τρόφιμα.
Οι ειδικοί ζητούν τη στήριξη σε οικογενειακά προγράμματα για να ελεγχθεί η αύξηση του πληθυσμού, ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες χώρες. Αυτό που χρειαζόμαστε, όπως σημείωσε ο John Bongaarts, είναι η ελαχιστοποίηση της αύξησης του πληθυσμού, επισημαίνοντας ότι ο μόνος βιώσιμος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι ο αποτελεσματικός οικογενειακός προγραμματισμός.
Σε περίπτωση που συνεχιστεί η αυξητική τάση, όπως παρατήρησε ο Jason Clay της WWF στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης, «θα πρέπει τα...
επόμενα σαράντα χρόνια να παράγουμε όσα τρόφιμα είχαμε παραγάγει τα τελευταία 8.000 χρόνια». «Μέχρι το 2050 ο πλανήτης μας δεν θα είναι αναγνωρίσιμος», συμπλήρωσε. Εκτός αυτού, σημαντικό πρόβλημα θα αποτελέσει και η προβλεπόμενη αύξηση των εισοδημάτων, τα οποία ενδέχεται να τριπλασιαστούν τα επόμενα 40 χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο και να πενταπλασιαστούν στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Η αύξηση του εισοδήματος συνεπάγεται συνήθως και αύξηση της κατανάλωσης ζωικών προϊόντων, η παραγωγή των οποίων απαιτεί μεγάλες ποσότητες ενέργειας και πρώτων υλών. H παραγωγή ενός κιλού κρέατος απαιτεί γύρω στα επτά κιλά τροφής σε σπόρους, ενώ για την παραγωγή ενός κιλού τυριού ή αβγών χρειάζονται τρία με τέσσερα κιλά, ανέφεραν ειδικοί που συμμετείχαν στο συνέδριο.
«Περισσότεροι άνθρωποι, περισσότερο χρήμα, περισσότερη κατανάλωση, αλλά ο ίδιος πλανήτης» σχολίασε ο John Clay, προτρέποντας τους επιστήμονες και τις κυβερνήσεις να ξεκινήσουν να διαφοροποιούν τους τρόπους με τους οποίους παράγονται τα τρόφιμα.
Οι ειδικοί ζητούν τη στήριξη σε οικογενειακά προγράμματα για να ελεγχθεί η αύξηση του πληθυσμού, ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες χώρες. Αυτό που χρειαζόμαστε, όπως σημείωσε ο John Bongaarts, είναι η ελαχιστοποίηση της αύξησης του πληθυσμού, επισημαίνοντας ότι ο μόνος βιώσιμος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι ο αποτελεσματικός οικογενειακός προγραμματισμός.