Την Δευτέρα (14/3/2011) στις
5 το απόγευμα σχόλασα και πήρα το λεωφορείο από Πειραιά προς Νίκαια.
Στην επόμενη στάση μπήκαν 2 ελεγκτές. Στην δήλωση μου ότι δεν έχω
εισιτήριο, μου ζήτησαν τα στοιχεία μου. Αρνήθηκα να τα δώσω, λέγοντάς
τους ότι δεν έχουν κανένα δικαίωμα, εκτός αν ανάμεσα στους επιβάτες
υπάρχει αστυνομικός. Αμέσως πήραν τηλέφωνο στην αστυνομία λέγοντας το
περιστατικό. Μόλις έκλεισαν το τηλέφωνο, σηκώθηκα χαμογελώντας και
πάτησα το κουμπί για να κατέβω. Μπήκαν μπροστά στην πόρτα, και μου είπαν
ότι δεν με αφήνουν, μέχρι να έρθει η αστυνομία, ενώ συγχρόνως
ακινητοποίησαν το λεωφορείο. Τους είπα ότι είμαι μέλος της κίνησης ΔΕΝ
ΠΛΗΡΩΝΩ, ότι αυτό που κάνω είναι πολιτική πράξη άρνησης στο χαράτσι των
αυξήσεων και ζήτησα ήρεμα από τον οδηγό να μου ανοίξει την πόρτα,
λέγοντας και στους τρεις ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να περιμένω και ότι
είναι παράνομο να με κρατούν...τελείτε εις βάρος μου αδίκημα παράνομης κράτησης. Αμέσως μετά ζήτησα τα στοιχεία τους, κι αυτοί αρνήθηκαν. Τους ενημέρωσα, πάντα ευγενικά και ήρεμα, ότι θα περιμένουμε μεν μαζί την αστυνομία, αλλά αμέσως μετά το αστυνομικό τμήμα, εγώ μεν θα πάω σπίτι μου, αυτοί δε και οι τρεις, θα κρατηθούν αυτόφωρο. Ω! εκ του θαύματος, ο οδηγός χωρίς να πει τίποτα, πήγε το λεωφορείο αμέσως στην στάση και άνοιξε τις πόρτες.
Κατεβήκαμε ακριβώς μπροστά στην είσοδο super market, όπου και στέκονταν υπάλληλοι που άρχισαν να παρακολουθούν το σκηνικό φωνάζοντας συγχρόνως και συναδέλφους τους. Είπα στους ελεγκτές να περιμένουν να καλέσω και τον δικηγόρο μου. Τους γύρισα την πλάτη 1 λεπτό για να μιλήσω σε σύντροφο του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, οπότε και ακούω γέλια και φωνές. Γύρισα και είδα με έκπληξη ότι οι ελεγκτές είχαν εξαφανιστεί!!!
Όσον αφορά τον κόσμο μέσα στο λεωφορείο, ναι μεν δεν μίλησε κανείς υπέρ μου, κανείς όμως δεν είπε κουβέντα που ακινητοποιήθηκε το λεωφορείο, και όλοι ήταν παγωμένοι και έκπληκτοι. Οι υπάλληλοι του super market, με έβαλαν στην μέση ζητώντας να μάθουν περισσότερα για το τι κάνουμε σε τέτοια περίπτωση, και κάποιοι μάλιστα ήταν σχετικά ενημερωμένοι.
Παρά το γεγονός της συμμετοχής μου από την αρχή στις κινητοποιήσεις στα διόδια και τα λεωφορεία, ήταν η πρώτη φορά που αντιμετώπισα μόνη μου ελεγκτές. Ένοιωσα φόβο και ντροπή, όμως σκέφτηκα ότι έχω και δίκιο. Και πιστέψτε με, η ικανοποίησή που ένοιωσα μετά ήταν μεγάλη. Το μόνο λάθος μου, ήταν ότι όταν ζήτησα τα στοιχεία των ελεγκτών, δεν ζήτησα και στοιχεία από επιβάτες. Δεν πειράζει, πρωτάρα ήμουνα. Την επόμενη όμως;;
Έφη Λ.
Μέλος της Κίνησης Πολιτών "κόντρα στο ρεύμα"
Κάντε το γνωστό,
προωθήστε το με ένα like!