Εισηγμένα ... πιτόγυρα


thumb
Από το Μαρικάκι
Αν υποψιαστώ ότι η κυβέρνηση πραγματικά ελπίζει  σε έσοδα (και μάλιστα στο ύψος που έχει ανακοινώσει) από την αύξηση του ΦΠΑ στα πιτόγυρα, τις τυρόπιτες και τις κοκακόλες ...
προκειμένου να πληρώσει τοκοχρεολύσια στους δανειστές θα πεθάνω, θα τα τινάξω από ακατάσχετο γέλιο για την ακρίβεια.
Είναι ν’απορεί κανείς πραγματικά τι μήνυμα στέλνει στις αγορές – για όσους έχουν αυτή την αγωνία - ένα τέτοιο μέτρο, αλλά ενώ μέσω νέου χρηματιστηριακού κραχ δεν ασχολούνται μαζί μας.
Μια οικονομία στο χείλος του γκρεμού υπερφορολογεί το φτωχομπινεδιάρικο σουβλάκι και τη ζαμπονοτυρόπιτασε συνθήκες διεθνούς ύφεσης, προκειμένου να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που έχει αποδεχτεί ότι έχει απέναντι στους διεθνείς τοκογλύφους.
Μήπως είναι ένα μέτρο για τον αφανισμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων προς όφελος των μονοπωλίων, που λέει και το ΚΚΕ, λόγου χάρη των McDonalds, της  Pizza Hut, των Haagen Das,  κ.ο.κ.
Αν δεν είναι κάποιο σχέδιο ενταγμένο στη στρατηγική του σοκ, αν δεν είναι σκοπιμότητα που στοχεύει (σε συνδυασμό με όλα τα άλλα εννοείται) στην μέγιστη υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου της πλειονότητας της κοινωνίας, στην διαμόρφωση μιας αφόρητης καθημερινότητας ώστε  αυτή (η κοινωνία) να αποδεχτεί υποτίθεται το ξεπούλημα της χώρας προκειμένου να την αφήσουν ήσυχη, τότε είναι για γέλια και για κλάματα.
Γιατί, αν υποθέσουμε ότι το μέτρο προχωράει με όλες τις συνέπειες (ανατιμήσεις, ακρίβεια, πτώση τζίρου των καταστημάτων, λουκέτα, απολύσεις, πτώση των εσόδων, αύξηση της ανεργίας) «πετυχαίνοντας» έναν κάποιο «εξορθολογισμό» του χώρου των σουβλακερί, των τυροπιτάδικων και της εστίασης και μένουν όρθιοι μόνο οι «μεγάλοι» από τους οποίους εξασφαλίζονται κάπως τα έσοδα, τότε έτσι που είναι τα πράγματα σήμερα,  ώρα είναι να δούμε τον Μπαϊρακτάρη στους δείκτες υψηλής κεφαλαιοποίησης στο χρηματιστήριο, να φιγουράρει δίπλα στις τράπεζες.
Για να το κάνουμε πιο λιανά:
Αν σήμερα υπάρχουν, σύμφωνα με την ιστοσελίδα XrimaNews.gr,  «αρκετές πολυεθνικές εταιρίες που μπορούν να αγοράσουν όλο το ΧΑ μόνο  με τα κέρδη ενός έτους τους ενώ κάποιες μπορούν να το αγοράσουν με τα κέρδη εξαμήνου, τριμήνου ή και 1,5 μήνα», με την Exxon Mobil στην κορυφή της λίστας, καθώς θα μπορούσε να αγοράσει όλο το ΧΑ 7 φορές περίπου, τότε δεν είναι απίθανο η αξία μεγάλων τραπεζικών ομίλων να έρθει να συναντήσει την αξία μελλοντικών μεγαλοσουβλακερί.
Με άλλα λόγια αν μια οικονομία βασίζεται (μεταξύ άλλων και ) στα έσοδα από το πιτόγυρο την ώρα που όλες οι μεγάλες αξίες της χώρας καταρρέουν και δεν αξίζουν ούτε για ιδιωτικοποίηση, ε τότε προδίδεται (για μία ακόμη) φορά ότι είναι πολλαπλώς και οριστικά καταδικασμένη...