Μας
έχουν ζαλίσει οι ευρωπαίοι εταίροι μας με τη συναίνεση των κομμάτων της
Πορτογαλίας ... Προχθές μόλις, η νέα διευθύντρια του ΔΝΤ κ. Λαγκάρντ, στην
πρώτη συνέντευξή της, έφερε το παράδειγμα της Πορτογαλίας για να
«συνετίσει» την Ελλάδα. Αλλά πριν προλάβει καλά καλά να...
τελειώσει, ήρθε ο οίκος Moody´s να υποβαθμίσει την Πορτογαλία (που οι
πολιτικές της δυνάμεις συναινούν σε όλα) κατά 4 ολόκληρες βαθμίδες στην
κατηγορία «σκουπιδιών»
και μάλιστα με προοπτική περαιτέρω υποβάθμισης. Επομένως η συναίνεση
και το «ναι σε όλα» προς την τρόϊκα, δεν σώζει την Πορτογαλία.
Βλέπουμε
λοιπόν πως η ουσιαστική κατάργηση της δημοκρατίας που είναι το δικαίωμα
στη διαφωνία και η δια της βίας συναίνεση, δεν λύνει το πρόβλημα.
Αντίθετα καταλύει το κράτος – έθνος και το παραδίδει έρμαιο σε ξένα
συμφέροντα. Το ακριβώς δηλαδή αντίθετο με αυτό που συμβαίνει στην
Ισλανδία, εκεί όπου ο ολόκληρος ο λαός πέταξε έξω από τη χώρα τους
πιστωτές και κόλλησε την κυβέρνησή του στο τοίχο..
Επομένως, θα σκεφτείτε, εδώ θα πάμε καλά που δεν έχουμε συναίνεση;;
Όχι
βέβαια. Και αυτό για τον απλούστατο λόγο ότι εδώ η διαφωνία των
κομμάτων είναι προσχηματική, ενώ στη πραγματικότητα υπάρχει πλήρης
συναίνεση για διάσωση του καθεστώτος που δίνει ζωή στα υπάρχοντα
κόμματα.
Τα
δικά μας πολιτικά κόμματα γνωρίζουν πολύ καλά πώς ακριβώς να παίξουν το
προσχηματικό παιχνίδι των δήθεν διαφωνιών. Έχουν περισσότερη γνώση της
ελληνικής πραγματικότητας, την οποία τα ίδια δημιούργησαν, από τους
άσχετους περί την ελληνική «δημοκρατία» ανυπόμονους και βιαστικούς
ευρωπαίους. Εδώ ο ελληνικός λαός θέλει τον χρόνο του να "ωριμάσει",
θέλει ειδική μεταχείριση για να ξεπουληθεί. Τον έχουν μάθει να επιζητεί
και να θέλει την κοροϊδία του. Εδώ τα πολιτικά μας κόμματα παίζουν
πολιτικό θέατρο δήθεν διαφωνιών (που μακάρι να ήταν πραγματικές και όχι
προσχηματικές), γιατί γνωρίζουν πως αν συναινέσουν και φανερά, αμέσως
θα αποκαλυφθεί η πολιτική τους γύμνια και πολιτική τους εξαπάτηση,
γεγονός που θα έχει ως άμεση συνέπεια την δημιουργία πραγματικής λαϊκής
αντιπολίτευσης που θα καταργήσει το υπάρχον θεατρικό πολιτικό σύστημα.
Επειδή
λοιπόν ούτε εμείς έχουμε πραγματική δημοκρατία και επομένως πραγματική
διαφωνία των πολιτικών δυνάμεων και διαφορετικότητα, για το λόγο αυτό,
εμείς πρώτοι, λόγω και της άγνοιας, είμαστε καταδικασμένοι σε
κατάρρευση, ξεπούλημα και εξαθλίωση.
Μόνο
αν, λέμε αν, συμβεί ένα θαύμα και ο λαός κατορθώσει να βγει έξω από την
αίθουσα του πολιτικού θεάτρου (πολιτικού συστήματος), στο φώς της
μέρας, μόνο τότε θα συνειδητοποιήσει τι του παίζουν μέσα και μόνο τότε
θα πετάξει έξω κάθε κοράκι - θεατρίνο ντόπιο και ξένο.
citypress-gr.blogspot.com