Επιστολή Ελλήνων Χημικών για τα ασφυξιογόνα

Επιστολή προς τον πρωθυπουργό απέστειλε η Ένωση Ελλήνων Χημικών με τίτλο: Η ουσία CS κατατάσσεται στα χημικά όπλα. Αναλυτικά η επιστολή...«Εξοχότατε κύριε Πρωθυπουργέ,

Επιχειρώντας αρχικά μια επιστημονική προσέγγιση είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι τα δακρυγόνα που είναι σε χρήση από τις δυνάμεις ασφαλείας της χώρας περιέχουν τη χημική ουσία CS (ορθοχλωροβενζινομαλονονιτρίλη) η οποία κατατάσσεται στα χημικά όπλα.

Είναι όμως 10 φορές πιο δραστική από αντίστοιχες ουσίες που εμπεριέχονταν σε δακρυγόνα στο παρελθόν. Η χημική ουσία CS μπορεί να αποβεί τοξική εφόσον ριχτεί από μικρή απόσταση- λιγότερο από πέντε μέτρα- στο πρόσωπο ανθρώπων και μέσα σε κλειστό χώρο. Όταν το CS εισέρχεται στον λάρυγγα μέσω της εισπνοής προκαλεί αναπνευστικά προβλήματα και ερεθισμό των ματιών. Μπορεί όμως και να οδηγήσει σε διάτρηση του στομάχου, αφού ανακατεύεται με το σάλιο και εισέρχεται στο πεπτικό σύστημα.


Το CS -κυρίως σε μεγάλες συγκεντρώσεις- μπορεί να προκαλέσει πνευμονικό οίδημα ή ακόμη και οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια σύμφωνα με το αμερικανικό Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων (CDC). Πρόσφατες διεθνείς μελέτες συσχετίζουν την ουσία αυτή και με θανάτους, σε περιπτώσεις εισπνοής πολύ μεγάλων ποσοτήτων.

Ιστορικά, θα θέλαμε να αναφέρουμε επίσης ότι η χρήση των αερίων CS και CN, βασικότερων συστατικών των σύγχρονων 'δακρυγόνων', από τις ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ ανάγκασε τον ΟΗΕ να καταλήξει στην Απόφαση 2603/16-12-1969, σύμφωνα με την οποία, μεταξύ άλλων, 'καλούνται τα κράτη-μέλη να κάνουν σαφή δήλωση, ότι η απαγόρευση, που περιλαμβάνεται στο Πρωτόκολλο της Γενεύης να έχει εφαρμογή στην πολεμική χρήση όλων των χημικών, βακτηριολογικών και βιολογικών ουσιών (συμπεριλαμβανομένων των δακρυγόνων και άλλων βλαπτικών ουσιών), όσων υφίστανται σήμερα και όσων μπορεί να αναπτυχθούν στο μέλλον'. Επιπρόσθετα βάσει της Σύμβασης του Παρισιού (1993), η οποία έχει κυρωθεί και από την Ελλάδα, η παραγωγή των χημικών ουσιών για στρατιωτικούς σκοπούς έχει απαγορευθεί.

Η χρήση σε αστικές περιοχές που χαρακτηρίζονται από κλειστά «μικροπεριβάλλοντα»-micro environments, προκαλεί τη συσσώρευση επί μακρόν των παραπάνω τοξικών χημικών ουσιών στο αστικό πολεοδομικό συγκρότημα. Επίσης οι σταθερές μετεωρολογικές συνθήκες μπορούν να προκαλέσουν την πολύωρη παραμονή στα χαμηλά επίπεδα της ατμόσφαιρας των τοξικών χημικών ενώσεων σε επίπεδα συγκεντρώσεων ικανών να επιφέρουν τα συμπτώματα για τα οποία αρχικά σχεδιάστηκαν για μακρό διάστημα και σε μεγάλη κλίμακα. Η παραμονή επιτείνεται εάν η διασπορά των χημικών ενώσεων γίνει τη νύχτα ή λίγο πριν και συνδυασθεί με κατάλληλες συνθήκες υγρασίας, παρουσίας άλλων αερολυμάτων και άλλων ρύπων από τη «συνήθη» ατμοσφαιρική ρύπανση του λεκανοπεδίου. […]

Αποτελεί δέσμευση του προηγούμενου υπουργού Προστασίας του Πολίτη (κ. Μ. Χρυσοχοΐδη) ότι θα απαγορευθεί η χρήση χημικών και δακρυγόνων εναντίον των διαδηλωτών.

Το 2011 είναι μια ιδιαίτερη χρονιά, είναι μια διαφορετική χρονιά για τους λειτουργούς της επιστήμης της Χημείας στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Το Διεθνές Έτος Χημείας 2011 (ΙΥC 2011) αποτελεί τον παγκόσμιο εορτασμό των επιτευγμάτων της Χημείας και της συνεισφοράς της στην ευημερία της ανθρωπότητας. Σας καλούμε να δώσετε το δικό σας στίγμα στο παγκόσμιο αυτό γεγονός με μια δήλωση της κυβέρνησης στην κατεύθυνση αυτή, της κατάργησης χρήσης δακρυγόνων και άλλων χημικών ουσιών για την καταστολή πλήθους από τις δυνάμεις ασφαλείας, θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα για την αποκατάσταση της κοινωνικής ειρήνης. Η απόσυρση ενός χημικού όπλου από τις δυνάμεις επιβολής της δημόσιας τάξης του κράτους εναντίον των πολιτών του είναι πιστεύουμε μια κίνηση καλής θέλησης και συναίνεσης του κράτους προς την κοινωνία. Ζητούμενο των καιρών είναι η εμπιστοσύνη των πολιτών στην πολιτική ηγεσία του τόπου και αυτό κερδίζεται με συγκεκριμένες πράξεις και ενέργειες.

Η απόφαση στη σημερινή πολιτική και κοινωνική συγκυρία έχει μεγαλύτερη αξία από ποτέ καθώς θα αποδείξει στην πράξη ότι οι πολίτες δεν αντιμετωπίζονται από την Πολιτεία ως εχθροί της δημοκρατίας. Καθίσταται αναγκαίο σε τούτες τις κρίσιμες ώρες η δημοκρατία να αναπνεύσει και να μην πνίγεται από τα δακρυγόνα».

Πώς είναι δυνατόν η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση να χρησιμοποιεί ενάντια σε διαδηλωτές εργαζόμενους, συνταξιούχους, φοιτητές, μαθητές που υφίστανται τα σκληρά και επίπονα οικονομικά μέτρα το ίδιο χημικό όπλο, που απαγορεύεται μεταξύ εμπολέμων κρατών; Ρητορικό το ερώτημα... Κ.Μ.

topontiki.gr