No 1
Αφού
κανείς απο τους επίσημους φορείς δεν βγαίνει επιτέλους να πει την
πολυπόθητη αλήθεια στον ελληνικό λαό αποφάσισα να το κάνω εγώ. Ξέρετε η
αλήθεια στα οικονομικά δεν είναι ούτε θέσφατο, ούτε κρυφή γνώση,
φυλαγμένη για τους εκλεκτούς, ούτε όλες αυτές οι βλακείες που ακούγονται
τριγύρω απο τα πιο επίσημα -δυστυχώς- χείλη της χώρας. Απλά ανοίγεις
τον Προϋπολογισμό - είναι στο ίντερνετ- και βλέπεις τα νουμεράκια....Πάμε λοιπόν:
Αλήθεια Νο 1
Εισπράττουμε περί τα 40 δις ευρώ το χρόνο και ξοδεύουμε περί τα 60.
Κατ' αναλογία είναι σαν να βγάζω 1.000 ευρώ το μήνα και να χαλάω 1.500.
Αλήθεια Νο 2
Χρωστάμε περί τα 360 δις ευρώ με έσοδα 40 δις όπως προείπα.
Κατ' αναλογία είναι σαν να βγάζω 12.000 ευρώ το χρόνο και να χρωστάω 108.000.
Αλήθεια Νο 3
Μόνο οι ετήσιοι τόκοι για τα δάνεια που έχουμε ήδη πάρει (και φάει εννοείται) είναι χοντρικά 20 δις.
Κατ' αναλογία είναι σαν να βγάζω 1.000 ευρώ το μήνα και για τόκους στεγαστικού δανείου (χωρίς το κεφάλαιο) να δίνω περί τα 500 ευρώ.
Αλήθεια Νο 4
Για να λειτουργούμε κανονικά σαν χώρα, πρέπει κάθε χρόνο να βρίσκουμε τα κάτωθι ποσά:
1. 20 δις που είναι τα -παραπάνω- έξοδα μας (έλλειμμα)
2. 20 δις που είναι οι τόκοι των δανείων.
3. 40 δις που είναι χοντρικά και το κεφάλαιο των δανείων.
Σύνολο 80 δις.
Αναλογικά είναι σαν να βγάζω 12.000 ευρώ το χρόνο και για να διατηρούμαι στη ζωή (και εκτός φυλακής) να πρέπει να βρίσκω ακόμη 24.000 κάθε χρόνο.
Ανακεφαλαίωση:
1. Είμαι ένας εργαζόμενος που βγάζω 1.000 ευρώ το μήνα.
2. Οι προσωπικές μου ανάγκες είναι περίπου 1.500 ευρώ το μήνα.
3. Τα δάνεια μου ανέρχονται σε 1.500 ευρώ το μήνα.
4. Μου λείπουν δηλαδή 2.000 ευρώ κάθε μήνα και χρωστάω ακόμη 108.000.
5. Με βλέπετε να κρατάω το σπίτι μου για πολύ καιρό ακόμα;
Αποφάσισα να πω εγώ την αλήθεια στον ελληνικό λαό
No 2
Γράφει ο 29-26
Σε συνέχεια του χθεσινού άρθρου περιγράψαμε την Ελλάδα ως εργαζόμενο και καταλήξαμε ότι έχει:
1. Εισόδημα 1.000 ευρώ το μήνα.
2. Προσωπικές ανάγκες περί τα 1.500 ευρώ το μήνα.
3. Δάνεια 1.500 ευρώ το μήνα.
Με
έσοδα 1.000 και έξοδα 3.000 το μήνα η μόνη επιλογή του ήταν να καλύπτει
το διχίλιαρο με νέο δανεισμό. Μέχρι τώρα οι τράπεζες τον κάλυπταν. Απο
δω και πέρα σταματάει η χρηματοδότηση οπότε ας εξετάσουμε τις επιλογές
που έχει ο εργαζόμενος μας, οι οποίες είναι βασικά τέσσερις:
Επιλογή Νο 1
Να βρει 2η και 3η δουλειά αυξάνοντας τα έσοδα του. (ανάπτυξη)
Επιλογή Νο 2
Να περικόψει τις ανάγκες του και να μειώσει τα έξοδα του. (περικοπές)
Επιλογή Νο 3
Να διαπραγματευτεί με την τράπεζα το δάνειο του με επέκταση και μείωση των δόσεων. (αναδιάρθρωση)
Επιλογή Νο 4
Να πουλήσει κομμάτι της περιουσίας του για να ξεχρεώσει μέρος του δανείου. (ιδιωτικοποιήσεις)
Βασικά μπορεί να χρησιμοποιήσει απο μια εως και τέσσερις επιλογές, όσο περισσότερες τόσο πιο γρήγορα θα ξεμπλέξει απ' όλα αυτά.
Σε
αυτό το σημείο αξίζει να δούμε τις συμβουλές των κομμάτων (όπως στην
εκπομπή ''Για λογαριασμό σας'') στον εργαζόμενο της ιστορίας μας.
ΠΑΣΟΚ
: Ο εργαζόμενος δεν χρειάζεται να βρει δεύτερη δουλειά, πρέπει να
περικόψει 100 ευρώ απο τα έξοδα του και να αναδιαρθρώσει το χρέος του.
Δυστυχώς μάλλον θα αναγκαστεί να πουλήσει και κάτι.
ΝΔ
: Ο εργαζόμενος χρειάζεται και 2η δουλειά ως ημιαπασχόληση,
αναδιάρθρωση χρέους και πώληση περιουσίας χωρίς καμιά περικοπή εξόδων.
ΑΡΙΣΤΕΡΑ
: Ο εργαζόμενος πρέπει να δουλεύει λιγότερο στην 1η δουλειά που έχει,
να αυξήσει τα έξοδα του, να μην πουλήσει τίποτα και να πιστολιάσει την
τράπεζα.
Τα συμπεράσματα δικά σας αλλά τουλάχιστον ας πούμε την αλήθεια μέσα απο τα Blogs...