Μικροί ηγέτες, άγρια οικονομικά ένστικτα

aitiΑυξάνονται αλματωδώς οι τιμές των τροφίμων και ο φόβος μήπως οι εξελίξεις στη Λιβύη, πετρελαιοπαραγωγό χώρα, και στη Μέση Ανατολή τις επηρεάσουν ακόμη περισσότερο είναι λογικός.

Τι μπορεί να συμβεί σε κάποιες χώρες που έτσι κι αλλιώς αντιμετωπίζουν επισιτιστικό πρόβλημα; Να αρχίσουν οι «εχθροπραξίες» για ένα κομμάτι ψωμί!
Η αύξηση των τιμών... στα είδη διατροφής άρχισε το καλοκαίρι του 2010 και ξυπνά άγριες μνήμες: θυμίζει τις ταραχές που ξέσπασαν το 2008 εξαιτίας της πείνας σε πολλές αφρικανικές χώρες αλλά και στην Αϊτή και τις Φιλιππίνες, μετά τη διατροφική κρίση και την καταγραφή ιστορικών ρεκόρ στις τιμές των σιτηρών.
Οι τιμές των ειδών διατροφής αυξήθηκαν κατά 2,2% σε σχέση με τον Ιανουάριο, φθάνοντας τον Φεβρουάριο «στο ανώτερο επίπεδο τιμών από το 1990».
Ο πόλεμος για το νερό και το φαγητό μοιάζει πιο κοντά από ποτέ και ο εφιάλτης ενός κόσμου σε μόνιμη σύγκρουση τώρα πια έχει γίνει σενάριο επί χάρτου.
Ποια χώρα ηγέτιδα δύναμη και ποιοι ηγέτες με όραμα μπορούν να παρασύρουν τον κόσμο σε μια νέα πορεία, στην οποία η Δικαιοσύνη και η εξασφάλιση των απαραίτητων πρώτα, θα αποτελούν αναπόσπαστο συστατικό της στοιχείο; Δυστυχώς, ο Ομπάμα αποδείχθηκε πολύ μικρός και η αθλιότητα της Μέρκελ θεωρείται πια παροιμιώδεις.
Οι ηγέτες είναι τόσο μικροί για να διαφεντεύσουν άγρια οικονομικά ένστικτα.


 Εάν θέλετε να το δούν και άλλοι προωθήστε το με ένα like!