Σήμερα σε ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας διαβάζουμε ότι ο Χάρης
Παμπούκης στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού και νυν υπουργός
Επικρατείας, δηλώνει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η Ελλάδα πρέπει να λάβει
θέση σε μια Παγκόσμια διακυβέρνηση.
Ανέφερε επ’ ακριβώς:
“ Το Συμβούλιο της 25ης Μαρτίου, το οποίο άλλωστε γίνεται σε μία
συμβολική ημερομηνία, εορτή απελευθέρωσης, αναμένεται να απελευθερώσει
τις νέες δυνάμεις της Ευρώπης απέναντι στις αγορές και να περάσουμε από
την οικονομική παγκοσμιοποίηση στην πολιτική ενοποίηση. Απαιτείται να
οικοδομηθεί μία παγκόσμια νέου τύπου διακυβέρνηση και η Ελλάδα θα πρέπει
να είναι παρούσα σε αυτό το νέο κόσμο”. (ολόκληρο το ρεπορτάζ)
Και ο ίδιος ο πρωθυπουργός κατ επανάληψη έχει δηλώσει ότι πρέπει να
δημιουργηθεί μια παγκόσμια διακυβέρνηση, προφανώς και γι’ αυτό με το που
ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας άρχισε να εκχωρεί την εθνική μας
κυριαρχία, χωρίς φειδώ και αιδώ, σε διεθνείς οργανισμούς.
Είτε το πεις Παγκόσμια διακυβέρνηση, είτε Νέα Τάξη Πραγμάτων, είτε
όπως θέλει κανείς, το συμπέρασμα παραμένει ίδιο. Οι λαοί δεν ρωτήθηκαν
ποτέ, οι κυβερνήσεις και οι ηγέτες μεταμορφώνονται σε μαριονέτες, τα
νήματα των οποίων κινούν οι αγορές που έχουν πλέον την δύναμη να
χρεοκοπούν ολόκληρες χώρες για να τις ποδηγετήσουν. Διότι η παγκόσμια
διακυβέρνηση την οποία ευαγγελίζεται ο πολίτης του κόσμου ΓΑΠ και οι συν
αυτώ, δεν αποτελείται από ανθρώπους, αλλά από οργανισμούς που ελέγχουν
τις αγορές.
Μπράβο μας Έλληνες! Ας αναρωτηθούμε κάποια στιγμή πριν απ’όλα μήπως
τελικά έχουμε τους κυβερνώντες που μας αξίζουν; Τί κάνουμε για να τους
στείλουμε σπίτια τους, που προφανώς δεν είναι στην Ελλάδα, και να
απαιτήσουμε την ανεξαρτησία μας και το δικαίωμα να επιλέγουμε το μέλλον
μας; Σε άλλα κράτη ο λαός έχει υποστεί πολύ λιγότερα και αντιδράει
δυναμικά. Εσύ Έλληνα τί κάνεις για την πατρίδα σου; Για τον εαυτό σου;
Για το παιδί σου; Πώς ανέχεσαι τέτοιου είδους κυβερνώντες; Γιατί τους
προσκυνάς ακόμα;
αἰέν ἀριστεύειν