Του James Petras
Εν μέσω της αραβικής εξέγερσης σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, και την ώρα
που ακόμα και η Ε.Ε. έχει δημόσια καταδικάσει τον ισραηλινό αποκλεισμό
στη Γάζα και τις παράνομες κατασχέσεις εδαφών από το Ισραήλ στη Δυτική
Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ, ο Έλληνας πρωθυπουργός, Γιώργος
Παπανδρέου, υποσχέθηκε σε αντιπροσωπεία Αμερικανοεβραίων ηγετών... που τον
επισκέφθηκε, πως θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να εξασθενίσει την
αντίθεση της Ε.Ε. και να προωθήσει τα Ισραηλινά οικονομικά, διπλωματικά
και πολιτικά συμφέροντα στην Ευρώπη. Αμερικανοί
Σιωνιστές που πρόσφατα επέστρεψαν από επίσκεψή τους στην Αθήνα,
περιέγραψαν τον Παπανδρέου ως τον πιο επιδεκτικό («δουλοπρεπή») Ευρωπαίο
ηγέτη που θυμούνται να έχουν συναντήσει το τελευταίο διάστημα. Η
δουλική υποταγή του Παπανδρέου στα Ισραηλινά συμφέροντα περιλαμβάνει....
την υπόσχεσή του, στην αντιπροσωπεία των διαπρεπών Aμερικανών Σιωνιστών, πως θα χρησιμοποιήσει την επιρροή του για να πιέσει τη νέα στρατιωτική χούντα στην Αίγυπτο να συνεχίσει να τηρεί τις συμφωνίες που είχε συνάψει ο Μουμπάρακ με το Ισραήλ (European Jewish Press 2/11/11), συμφωνίες που περιλαμβάνουν τον αποκλεισμό της Γάζας και την υποστήριξη των ισραηλινών στρατιωτικών επιθέσεων στο Λίβανο, τη Συρία και τους Παλαιστίνιους. Με άλλα λόγια, ο Παπανδρέου στηρίζει ανοιχτά την έως πριν λίγο καιρό συνεργασία της Αιγύπτου με το Ισραήλ στις μυστικές δολοφονίες και τις απαγωγές Αράβων μαχητών.
την υπόσχεσή του, στην αντιπροσωπεία των διαπρεπών Aμερικανών Σιωνιστών, πως θα χρησιμοποιήσει την επιρροή του για να πιέσει τη νέα στρατιωτική χούντα στην Αίγυπτο να συνεχίσει να τηρεί τις συμφωνίες που είχε συνάψει ο Μουμπάρακ με το Ισραήλ (European Jewish Press 2/11/11), συμφωνίες που περιλαμβάνουν τον αποκλεισμό της Γάζας και την υποστήριξη των ισραηλινών στρατιωτικών επιθέσεων στο Λίβανο, τη Συρία και τους Παλαιστίνιους. Με άλλα λόγια, ο Παπανδρέου στηρίζει ανοιχτά την έως πριν λίγο καιρό συνεργασία της Αιγύπτου με το Ισραήλ στις μυστικές δολοφονίες και τις απαγωγές Αράβων μαχητών.
Ο Παπανδρέου επιδεικνύει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την προώθηση των
εξαγωγών του Ισραήλ στην Ευρωπαϊκή αγορά, απ' ό,τι για την προώθηση των
εξαγωγών της χώρας που φαινομενικά εκπροσωπεί. Υποσχέθηκε στην
αντιπροσωπεία της Διάσκεψης των Προέδρων των Μεγαλύτερων
Αμερικανοεβραϊκών Οργανώσεων πως «θα ενσωματώσει το Ισραήλ στην
Ευρωπαϊκή αγορά» (European Jewish Press 2/11/11) την ίδια ώρα που
συρρικνώνει την ελληνική οικονομία κατά 10% στο διάστημα 2009-11 και
διπλασιάζει την ανεργία στη χώρα από το 8% στο 16%. Η κατάφωρη
δουλικότητα του Παπανδρέου στο Ισραήλ και τις αμερικανικές σιωνιστικές
δομές ισχύος είναι εμφανής στην εγκάρδια υποδοχή και τις πρόσφατες
συμφωνίες του με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου και τον υπουργό
Εξωτερικών, τον διαβόητο σιωνιστή φασίστα Άβιγκντορ Λίμπερμαν, τον ίδιο
Λίμπερμαν που υπερασπίζεται την ολοκληρωτική εκδίωξη των Παλαιστινίων
από τη Δυτική Όχθη. Κανένας Έλληνας πρωθυπουργός από την εποχή που
ιδρύθηκε το σιωνιστικό κράτος, δεν έχει στο ενεργητικό του μια τέτοια
παράξενη επίδειξη ενεργής συνεργασίας με τις Ισραηλινές αποικιακές
αξιώσεις στη Μέση Ανατολή. Κανένας Ευρωπαίος ηγέτης δεν έχει τόσο
ανυπόμονα και με τέτοιο ζήλο προωθήσει τα αιτήματα των Αμερικανικών
Σιωνιστικών Οργανώσεων.
Το πιο εντυπωσιακό, όσον αφορά τη δουλικότητα του Παπανδρέου στα ισραηλινά και αμερικανοσιωνιστικά συμφέροντα, είναι πως κρατά αυτή τη στάση την ίδια στιγμή που το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου κόσμου, από την Ευρώπη, την Τουρκία, τον Λίβανο και τη Λατινική Αμερική, ως τη Βόρεια Αφρική (Αίγυπτος, Τυνησία) και τη μεγάλη πλειοψηφία των Αράβων απομονώνουν το Ισραήλ. Με άλλα λόγια, ο Παπανδρέου υιοθετεί μια φιλο-ισραηλινή πολιτική που απομακρύνει την Ευρώπη, απομονώνει την Ελλάδα από τουλάχιστον εκατό εκατομμύρια Άραβες και υπονομεύει τις ελληνικές γεωργικές εξαγωγές (εσπεριδοειδών) στην αγορά της Ε.Ε.
Η πεισματική και ιδιαίτερα επιβλαβής εξωτερική πολιτική του Παπανδρέου ταιριάζει αρμονικά με την εξαιρετική εμμονή του για επιβολή πολιτικών αποπληρωμής του χρέους που υπαγορεύονται από το ΔΝΤ και τους τραπεζίτες της Ε.Ε. και των ΗΠΑ. Η συμπεριφορά του είναι ιδιαίτερα κυνική, την ώρα που η νέα κυβέρνηση της Ιρλανδίας απειλεί να κηρύξει παύση πληρωμών, εάν δεν μειωθεί το χρέος της χώρας. Στη σφοδρή του επιθυμία να αποκτήσει την εύνοια των υπερατλαντικών τραπεζιτών, ο Παπανδρέου έχει συστηματικά αντλήσει δισεκατομμύρια ευρώ μέσω της περικοπής μισθών και συντάξεων κατά 20% και τα έχει μεταφέρει στα χρηματοκιβώτια των τραπεζιτών. Στην εξέλιξή τους οι πολιτικές του Παπανδρέου έχουν διπλασιάσει τα ποσοστά ανεργίας, έχουν συρρικνώσει την οικονομία και υπονομεύουν κάθε μελλοντική ανάπτυξη στον ορίζοντα της επόμενης δεκαετίας. Ο Έλληνας πρωθυπουργός απέρριψε τη φόρμουλα της Αργεντινής, που αντιμέτωπη με μια παρόμοια κρίση το 2001-02 αθέτησε την υποχρέωσή της έναντι του χρέους, αντί να βαθύνει τη φτώχεια. Με πρόεδρο τον Κίρσνερ, η Αργεντινή επαναδιαπραγματεύτηκε το χρέος της, «κουρεύοντας» τις πληρωμές κατά 75% και επιβάλλοντας μορατόριουμ. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την ανάκαμψη της Αργεντινής από την κρίση και διατήρησε ρυθμό ανάπτυξης της τάξης του 7% για περισσότερο από μια δεκαετία, ενώ ταυτόχρονα περιόρισε την ανεργία από το 22% σε λιγότερο από 6%.
Εάν ο Παπανδρέου ενεργεί σαν πειθήνιος αγγελιοφόρος του Ισραήλ και της σιωνιστικής πέμπτης φάλαγγας στην Αμερική, χαρακτηρίζεται και ως πρόθυμος και επιθετικός «εισπράκτορας» των υπερπόντιων τραπεζών. Θα περάσει στην ιστορία με δημόσιο όνειδος ως πρόθυμος συνεργάτης στα ισραηλινά εγκλήματα πολέμου, βαστάζος των άνισων συμφωνιών με την Αίγυπτο στην εξωτερική του πολιτική και ως αυτός που επέβαλε τις αρπακτικές οικονομικές πολιτικές που οδήγησαν στη φτώχεια εκατομμύρια Έλληνες.
Έχοντας αποδεκατίσει την ελληνική οικονομία με τη μεταφορά δισεκατομμυρίων στο εξωτερικό και υπονομεύοντας τις οικονομικές σχέσεις με τις αραβικές χώρες, ο Παπανδρέου προσφέρει προς πώληση σε Κινέζους, Ισραηλινούς και στους επενδυτές και κερδοσκόπους της Γουόλ Στριτ τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις, μεταφορές, λιμάνια, ενέργεια και τηλεπικοινωνίες. Η ειρωνεία είναι πως ο Γιώργος Παπανδρέου, γιος του πρώην πρωθυπουργού της χώρας Ανδρέα Παπανδρέου, θα αντιστρέψει κάθε μία και όλες τις πολιτικές του πατέρα του, ειδικά εκείνες που αφορούσαν τη Μέση Ανατολή.
Το 1981, μετά την εκλογή του στην πρωθυπουργία της Ελλάδας, ο Ανδρέας Παπανδρέου με κάλεσε στην Αθήνα για να συζητήσουμε τις πολιτικές και το πρόγραμμα της μελλοντικής του κυβέρνησης. Το πρώτο που μου τόνισε ήταν η σημασία την υποστήριξης του παλαιστινιακού αγώνα και το πόσο επιτυχής ήταν η συνάντησή του με τον Γιάσερ Αραφάτ, που τον επιβράβευσε με ένα περίστροφο το οποίο και μου έδειξε. Ένα χρόνο αργότερα, όταν επέστρεψα στην Ελλάδα για να διευθύνω και να αναπτύξω ένα ερευνητικό κέντρο, ο Ανδρέας Παπανδρέου με κάλεσε να κολυμπήσουμε μαζί. Μας συνόδευαν μια δεκάδα μέλη των υποβρυχίων δυνάμεων ασφαλείας, που επιτηρούσαν τα παράλια φοβούμενοι μια πιθανή συνομωσία δολοφονίας από τη Μοσάντ, σύμφωνα με αυτά που μου είπε, ως αντίποινα για την αλληλεγγύη προς τους Παλαιστίνιους και το Λίβανο.
Μερικές ημέρες αργότερα περισσότεροι από 50.000 Έλληνες με επικεφαλής την υπουργό Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη, συμμετείχαν σε διαδήλωση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό και καταδίκης του ρόλου του Ισραήλ στην αιματηρή σφαγή 2.000 γυναικών και παιδιών στα προσφυγικά στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα. Η αντίθεση αυτή ανάμεσα στις δύο γενιές Παπανδρέου δεν θα μπορούσε να είναι πιο απόλυτη. Ενώ ο Ανδρέας έβλεπε την Ελλάδα σαν μια γέφυρα ανάμεσα στην Ευρώπη και τον ανατολικό αραβικό κόσμο, ο Γιώργος την βλέπει σαν νταβατζή των ισραηλινών επιχειρηματικών συμφερόντων στην Ευρώπη και μεσάζοντα για την κυριαρχία τους στη Μέση Ανατολή. Οι Σιωνιστές έχασαν έναν παλιό πελάτη στο πρόσωπο του Μουμπάρακ και κέρδισαν ένα νέο στο πρόσωπο του Παπανδρέου.
Όπως ο Μουμπάρακ, έτσι και ο Γιώργος Παπανδρέου, συνδυάζει τη δουλικότητα απέναντι στους ιμπεριαλιστές μέντορές του με την υπεροψία και τη βαρβαρότητα απέναντι στους Έλληνες υπηκόους του. Όπως φάνηκε στην περίπτωση της Αιγύπτου, θα χρειαστεί από τον ελληνικό λαό κάτι παραπάνω από διαδηλώσεις και περιστασιακές απεργίες για να αποκαθηλώσουν έναν πιστό υπάλληλο της αυτοκρατορίας. Αλλά, όπως πολύ καλά έδειξε το Κάιρο, είναι εφικτό!
Το πιο εντυπωσιακό, όσον αφορά τη δουλικότητα του Παπανδρέου στα ισραηλινά και αμερικανοσιωνιστικά συμφέροντα, είναι πως κρατά αυτή τη στάση την ίδια στιγμή που το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου κόσμου, από την Ευρώπη, την Τουρκία, τον Λίβανο και τη Λατινική Αμερική, ως τη Βόρεια Αφρική (Αίγυπτος, Τυνησία) και τη μεγάλη πλειοψηφία των Αράβων απομονώνουν το Ισραήλ. Με άλλα λόγια, ο Παπανδρέου υιοθετεί μια φιλο-ισραηλινή πολιτική που απομακρύνει την Ευρώπη, απομονώνει την Ελλάδα από τουλάχιστον εκατό εκατομμύρια Άραβες και υπονομεύει τις ελληνικές γεωργικές εξαγωγές (εσπεριδοειδών) στην αγορά της Ε.Ε.
Η πεισματική και ιδιαίτερα επιβλαβής εξωτερική πολιτική του Παπανδρέου ταιριάζει αρμονικά με την εξαιρετική εμμονή του για επιβολή πολιτικών αποπληρωμής του χρέους που υπαγορεύονται από το ΔΝΤ και τους τραπεζίτες της Ε.Ε. και των ΗΠΑ. Η συμπεριφορά του είναι ιδιαίτερα κυνική, την ώρα που η νέα κυβέρνηση της Ιρλανδίας απειλεί να κηρύξει παύση πληρωμών, εάν δεν μειωθεί το χρέος της χώρας. Στη σφοδρή του επιθυμία να αποκτήσει την εύνοια των υπερατλαντικών τραπεζιτών, ο Παπανδρέου έχει συστηματικά αντλήσει δισεκατομμύρια ευρώ μέσω της περικοπής μισθών και συντάξεων κατά 20% και τα έχει μεταφέρει στα χρηματοκιβώτια των τραπεζιτών. Στην εξέλιξή τους οι πολιτικές του Παπανδρέου έχουν διπλασιάσει τα ποσοστά ανεργίας, έχουν συρρικνώσει την οικονομία και υπονομεύουν κάθε μελλοντική ανάπτυξη στον ορίζοντα της επόμενης δεκαετίας. Ο Έλληνας πρωθυπουργός απέρριψε τη φόρμουλα της Αργεντινής, που αντιμέτωπη με μια παρόμοια κρίση το 2001-02 αθέτησε την υποχρέωσή της έναντι του χρέους, αντί να βαθύνει τη φτώχεια. Με πρόεδρο τον Κίρσνερ, η Αργεντινή επαναδιαπραγματεύτηκε το χρέος της, «κουρεύοντας» τις πληρωμές κατά 75% και επιβάλλοντας μορατόριουμ. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την ανάκαμψη της Αργεντινής από την κρίση και διατήρησε ρυθμό ανάπτυξης της τάξης του 7% για περισσότερο από μια δεκαετία, ενώ ταυτόχρονα περιόρισε την ανεργία από το 22% σε λιγότερο από 6%.
Εάν ο Παπανδρέου ενεργεί σαν πειθήνιος αγγελιοφόρος του Ισραήλ και της σιωνιστικής πέμπτης φάλαγγας στην Αμερική, χαρακτηρίζεται και ως πρόθυμος και επιθετικός «εισπράκτορας» των υπερπόντιων τραπεζών. Θα περάσει στην ιστορία με δημόσιο όνειδος ως πρόθυμος συνεργάτης στα ισραηλινά εγκλήματα πολέμου, βαστάζος των άνισων συμφωνιών με την Αίγυπτο στην εξωτερική του πολιτική και ως αυτός που επέβαλε τις αρπακτικές οικονομικές πολιτικές που οδήγησαν στη φτώχεια εκατομμύρια Έλληνες.
Έχοντας αποδεκατίσει την ελληνική οικονομία με τη μεταφορά δισεκατομμυρίων στο εξωτερικό και υπονομεύοντας τις οικονομικές σχέσεις με τις αραβικές χώρες, ο Παπανδρέου προσφέρει προς πώληση σε Κινέζους, Ισραηλινούς και στους επενδυτές και κερδοσκόπους της Γουόλ Στριτ τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις, μεταφορές, λιμάνια, ενέργεια και τηλεπικοινωνίες. Η ειρωνεία είναι πως ο Γιώργος Παπανδρέου, γιος του πρώην πρωθυπουργού της χώρας Ανδρέα Παπανδρέου, θα αντιστρέψει κάθε μία και όλες τις πολιτικές του πατέρα του, ειδικά εκείνες που αφορούσαν τη Μέση Ανατολή.
Το 1981, μετά την εκλογή του στην πρωθυπουργία της Ελλάδας, ο Ανδρέας Παπανδρέου με κάλεσε στην Αθήνα για να συζητήσουμε τις πολιτικές και το πρόγραμμα της μελλοντικής του κυβέρνησης. Το πρώτο που μου τόνισε ήταν η σημασία την υποστήριξης του παλαιστινιακού αγώνα και το πόσο επιτυχής ήταν η συνάντησή του με τον Γιάσερ Αραφάτ, που τον επιβράβευσε με ένα περίστροφο το οποίο και μου έδειξε. Ένα χρόνο αργότερα, όταν επέστρεψα στην Ελλάδα για να διευθύνω και να αναπτύξω ένα ερευνητικό κέντρο, ο Ανδρέας Παπανδρέου με κάλεσε να κολυμπήσουμε μαζί. Μας συνόδευαν μια δεκάδα μέλη των υποβρυχίων δυνάμεων ασφαλείας, που επιτηρούσαν τα παράλια φοβούμενοι μια πιθανή συνομωσία δολοφονίας από τη Μοσάντ, σύμφωνα με αυτά που μου είπε, ως αντίποινα για την αλληλεγγύη προς τους Παλαιστίνιους και το Λίβανο.
Μερικές ημέρες αργότερα περισσότεροι από 50.000 Έλληνες με επικεφαλής την υπουργό Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη, συμμετείχαν σε διαδήλωση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό και καταδίκης του ρόλου του Ισραήλ στην αιματηρή σφαγή 2.000 γυναικών και παιδιών στα προσφυγικά στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα. Η αντίθεση αυτή ανάμεσα στις δύο γενιές Παπανδρέου δεν θα μπορούσε να είναι πιο απόλυτη. Ενώ ο Ανδρέας έβλεπε την Ελλάδα σαν μια γέφυρα ανάμεσα στην Ευρώπη και τον ανατολικό αραβικό κόσμο, ο Γιώργος την βλέπει σαν νταβατζή των ισραηλινών επιχειρηματικών συμφερόντων στην Ευρώπη και μεσάζοντα για την κυριαρχία τους στη Μέση Ανατολή. Οι Σιωνιστές έχασαν έναν παλιό πελάτη στο πρόσωπο του Μουμπάρακ και κέρδισαν ένα νέο στο πρόσωπο του Παπανδρέου.
Όπως ο Μουμπάρακ, έτσι και ο Γιώργος Παπανδρέου, συνδυάζει τη δουλικότητα απέναντι στους ιμπεριαλιστές μέντορές του με την υπεροψία και τη βαρβαρότητα απέναντι στους Έλληνες υπηκόους του. Όπως φάνηκε στην περίπτωση της Αιγύπτου, θα χρειαστεί από τον ελληνικό λαό κάτι παραπάνω από διαδηλώσεις και περιστασιακές απεργίες για να αποκαθηλώσουν έναν πιστό υπάλληλο της αυτοκρατορίας. Αλλά, όπως πολύ καλά έδειξε το Κάιρο, είναι εφικτό!
* Ο James Petras είναι ομότιμος Καθηγητής Κοινωνιολογίας στο State University της Νέας Υόρκης.
Πηγή :edromos.gr
Κάντε το γνωστό,
προωθήστε το με ένα like!