Δεν χάνεις εκείνα που.....

Photobucket
Ήταν μια φορά ένας φτωχός εργάτης που ονομαζόταν Σεϊχ Μαχμούντ. Μια μέρα το αφεντικό του, τού έδωσε ένα πήλινο δοχείο γεμάτο βούτυρο να το πάει στη διπλανή πόλη. Αν το κάνεις αυτό, του είπε, " θα σου δώσω δύο ρουπίες. Αν όμως ρίξεις το δοχείο θα πρέπει να πληρώσεις το βούτυρο".

 Ο Σεϊχ έβαλε αμέσως το δοχείο στο κεφάλι του και πήρε το δρόμο. Καθώς περπατούσε άρχισε να σκέφτεται...
"θα πάρω δυο ρουπίες. Τι θα τις κάνω?" εκείνη την εποχή όλα τα πράγματα ήταν πολύ φθηνά. Με μία ρουπία μπορούσες να πάρεις 25 κοτόπουλα! Ο Σεϊχ είπε: το βρήκα! Θα αγοράσω κοτόπουλα! αυτά θα πολλαπλασιαστούν και σύντομα θα έχω εκατοντάδες κοτόπουλα! πεντακόσια, χίλια κοτόπουλα! Έπειτα θα πουλήσω όλα τα κοτόπουλα και θα αγοράσω κατσίκες. Θα έχω κατσίκες και πρόβατα και μια μεγάλη φάρμα ... θα πολλαπλασιαστούν και τότε θα τα πουλήσω και θα αγοράσω άλλα αγαθά. Θα γίνω ένας μεγάλος έμπορας! Ύστερα θα παντρευτώ και θα έχω ένα μεγάλο σπίτι! Θα έχω ένα μεγάλο μαγαζί  και έναν πολύ καλό μάγειρα που θα μου φτιάχνει θαυμάσια φαγητά! Αλλά αν ο μάγειρας δεν μου φέρνει το φαγητό στην ώρα του θα θυμώνω και θα τον χτυπώ !... σηκώνει το χέρι του απότομα και ... το δοχείο με το βούτυρο πέφτει στο δρόμο και ... σπάει!

Ο Σεϊχ κάθισε κάτω και έβαλε το κεφάλι ανάμεσα στα χέρια, γύρισε στο αφεντικό του και ομολόγησε : " αφέντη έχυσα το βούτυρο" Το αφεντικό του έξαλλο απάντησε: "Πώς μπόρεσες να κάνεις τέτοια ανοησία! έχασες ό,τι θα κέρδιζα σε μια ολόκληρη εβδομάδα!"

"Αχ αφεντικό" είπε ο Σεϊχ "εσύ έχασες το κέρδος μιας εβδομάδας αλλά εγώ έχασα τα κοτόπουλα μου, τις κατσίκες μου το σπίτι μου, τη γυναίκα μου, το μαγαζί μου και τον μάγειρα μου ..."


ηθικόν δίδαγμα ? .... ΔΕΝ ΧΑΝΕΙΣ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ...