Στην καθημερινή ζωή το φαινόμενο αυτό περνά απαρατήρητο, επειδή ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί και άλλα στοιχεία (μαλλιά, ρούχα κ.α.), για να συμπεράνει το φύλο του προσώπου απέναντί του. Όταν όμως, όπως έδειξαν τα πειράματα των επιστημόνων, δημιουργούνται πρόσωπα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, τα οποία είναι σκοπίμως απαλλαγμένα από δευτερεύοντα ενδεικτικά χαρακτηριστικά του φύλου, τότε έρχεται στο προσκήνιο η εγγενής τάση του εγκεφάλου να κρίνει το φύλο ανάλογα με την τοποθεσία του προσώπου σε σχέση με την οπτική γωνία του παρατηρητή.
Οι επιστήμονες χρησιμοποιώντας εθελοντές, τους έδειξαν στην οθόνη μια μεγάλη γκάμα προσώπων, από πολύ αρρενωπών έως πολύ θηλυκών, και τούς ζήτησαν να τα ταξινομήσουν κατά φύλο. Όσο πιο ανδρόγυνα ήταν τα δημιουργημένα από τον υπολογιστή πρόσωπα, τόσο περισσότερο οι εθελοντές τα χαρακτήριζαν ως αρσενικά ή θηλυκά, ανάλογα με το πού ακριβώς αυτά εμφανίζονταν στο οπτικό πεδίο τους σε διάφορα σημεία της οθόνης. Τα αποτελέσματα ήταν διαφορετικά για κάθε άνθρωπο. Μερικοί έκριναν τα πιο ανδρόγυνα πρόσωπα ως γυναικεία, κάθε φορά που εμφανίζονταν στην πάνω δεξιά γωνία της οθόνης, ενώ άλλοι έκριναν ως ανδρικά τα πρόσωπα που εμφανίζονταν στην ίδια ακριβώς γωνία. Οι άνθρωποι, εντούτοις, ανάλογα με τις αντιλήψεις τους για το φύλο και της κοινωνικής ομάδας που άνηκαν, έτειναν να κάνουν πάντα την ίδια αξιολόγηση του φύλου.
sourta-ferta