* Η Λέσχη Bilderberg

Πολλά έχουν ακουστεί και άλλα τόσα έχουν γραφτεί γι’ αυτήν την περιβόητη λέσχη… Αλήθεια, πόσα από αυτά τα γεγονότα που ζει τώρα ο κόσμος, έχουν κανονιστεί σε παλιότερες συναντήσεις των μέλων της;
Η ιστορία της λέσχης Μπίλντεμπεργκ
Στις 29-31 μαϊου το 1954, μια ομάδα παγκόσμιων ηγετών, πολιτικών και τραπεζιτών, συμμετείχε σε μια σύσκεψη για τη διεθνή πολιτική και την οικονομία, στο Όοστερμπηκ της Όλλανδίας, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Από τότε, η διάσκεψη της Ευρώπης ή της βόρειας Αμερικής, η ισχυρή αυτή πολιτική και οικονομική ελίτ ονομάστηκε ομάδα (ή λέσχη) Μπίλντερμπεργκ, από το όνομα του ξενοδοχείου που τη φιλοξένησε για πρώτη φορά...

Τα μέλη της Μπίλντερμπεργκ είναι αποκλειστικά βασιλείς, βασίλισσες, πρίγκιπες, καγκελάριοι, πρωθυπουργοί, πρόεδροι, πρέσβεις, σημαντικοί υπουργοί, μεγαλοχρηματιστές, διεθνείς τραπεζίτες, στρατιωτικοί ηγέτες και μεγαλοβιομήχανοι. Σε κάθε συνδιάσκεψη συμμετέχουν τυπικά 130 αντιπρόσωποι – τα 2/3 από την Ευρώπη και το 1/3 από τη βόρεια Αμερική – και όλες οι συζητήσεις της ομάδας διεξάγονται με πλήρη μυστικότητα.
Για να εξασφαλιστεί αυτή η μυστικότητα, κλείνεται συνήθως ένα ολόκληρο ξενοδοχείο σε μια απομονωμένη περιοχή. Τα ξενοδοχείο αυτά και η γύρω περιοχή φυλάσσονται στη διάρκεια της διάσκεψης από οπλισμένους φρουρούς των μυστικών υπηρεσιών, σε συνεργασία με την τοπική αστυνομία. Η είσοδος απαγορεύεται ρητά στους δημοσιογράφους, εκτός από μερικούς έμπιστους διευθυντές και ρεπόρτερ που προσκαλεί η ίδια η ομάδα στις συναντήσεις της. Κατά τα άλλα, τα ΜΜΕ αγνοούν εντελώς και τις διασκέψεις αυτές και το περιεχόμενο των συζητήσεών τους. Αλλά κι από την άλλη, πολλά από τα ίδια τα μέλη της Μπίλντερμπεργκ είναι ιδιοκτήτες μεγάλων μέσων ενημέρωσης, που τηρούν ωστόσο σιγή ασυρμάτου για τα τεκταινόμενα στις συνεδριάσεις.
Όπως αναφέρει ο πρίγκιπας Μπέρνχαρντ της Ολλανδίας για την πρώτη διάσκεψη της ομάδας «δεν υπήρχε καμία απολύτως δημοσιότητα. Οι συμμετάσχοντες δεσμεύτηκαν να μην αναφέρουν δημόσια τι συζητήθηκε κατά τη σύσκεψη». Στην πραγματικότητα, η αιτία για την επιβαλλόμενη μυστικότητα δεν είναι τόσο για να διεξάγονται ελεύθερα και άφοβα οι συζητήσεις μεταξύ των μελών όσο για να αγνοεί η πλειοψηφία του κόσμου πλήρως τις σκέψεις και τις αποφάσεις τους, οι οποίες επηρεάζουν άμεσα την παγκόσμια πολιτική και οικονομία.
Η βρετανική εφημερίδα Τimes περιέγραψε το 1977 τη διάσκεψη της Μπίλντερμπεργκ με τα εξής λόγια: «…μια κλίκα των πλουσιότερων, των οικονομικά και πολιτικά πιο ισχυρών προσωπικοτήτων της δύσης, που συναντιούνται μυστικά για να σχεδιάσουν τα γεγονότα, τα οποία αργότερα θα παρουσιάσουν ότι συμβαίνουν δήθεν τυχαία…»
Η άτυπη παγκόσμια κυβέρνηση
Παρόλο που περιστασιακά υπάρχει διαρροή πληροφοριών, τα μέλη της ισχυρής αυτής πλουτοκρατικής ελίτ παίζουν πολύ καλά τα ρόλο τους στη διατήρηση του μυστηρίου που περιβάλλει τις δραστηριότητες της ομάδας. Κάθε φορά που τα μέλη ρωτιούνται σχετικά, δίνουν συνήθως ασαφείς απαντήσεις και αναφέρονται μόνο στις κοσμικές λεπτομέρειες των συναντήσεων τους.
Προσπαθούν γενικά να παρουσιάσουν τη λέσχη τους σαν ένα άτυπο φόρουμ που έχει σκοπό την επίτευξη «βαθύτερης κατανόησης των δυνάμεων και των τάσεων που επηρεάζουν τα δυτικά έθνη», αλλά και σαν ένα «υψηλόβαθμο και ευλύγιστο διεθνές φόρουμ στο οποίο μπορούν να προσεγγιστούν καλύτερα οι αντιτιθέμενες απόψεις και να επεκταθεί η αμοιβαία κατανόηση». Άλλοι διατείνονται ότι η ομάδα δεν έχει ουσιαστική επιρροή στις κυβερνήσεις και συνεπώς, δεν μπορεί να επηρεάσει άμεσα τα παγκόσμια γεγονότα.
Στην πραγματικότητα όμως, όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί είναι αστείοι. Αρκετά μέλη της Μπίλντερμπεργκ έχουν ήδη παραδεχθεί ότι οι διασκέψεις τους έχουν πράγματι παγκόσμια επίδραση σε πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά θέματα. Όταν ζητήθηκε από των πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Γερμανία Τζωρτζ Μαρκγκι να προσδιορίσει μια τέτοια επίδραση, εκείνος ανέφερε τη «συνθήκη της Ρώμης», δημιούργημα της οποίας ήταν η Ευρωπαϊκή Κοίνή Οικονομική Αγορά!
Αυτό που πολλοί αγνοούν είναι ότι η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ ήταν ο δημιουργός της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και το σχέδιο των ενοποιήσεων -σύμφωνα με όσα κατά καιρούς διαρρέουν πάει μακρύτερα. Σε ένα σχέδιο τριών ενοποιημένων οικονομικών αξόνων. Η Ευρώπη είναι μόνο ο ένας. Το πρόσωπο που βασικά συνετέλεσε στη δημιουργία της λέσχης Μπίλντερμπεργκ είναι ο Τζόζεφ Ρέτινγκερ. Είναι ο άνθρωπος που πίστευε στην ιδέα της οικονομικής και στρατιωτικής ένωσης της Ευρώπης, ενώ ταυτόχρονα ενδιαφερόταν και για την ισχυροποίηση του τάγματος των Ιησουϊτών.
Ο Ρέτινγκερ πρότεινε στο γάλλο πρωθυπουργό Ζωρζ Κλεμανσώ ένα σχέδιο για την ένωση της ανατολικής Ευρώπης, το οποίο περιλάμβανε τη συγχώνευση της Αυστρίας, της Ουγγαρίας και της Πολωνίας σε μια τριμερή μοναρχία υπό τη καθοδήγηση των Ιησουϊτών. Ο Κλεμανσώ τότε απέρριψε απερίφραστα το σχέδιο αυτό, θεωρώντας τον Ρέτινγκερ πράκτορα του Βατικανού.
Ο Ρέτινγκερ όμως δεν πτοήθηκε. Στη συνέχεια ήρθε σε επαφή με πολιτικές και στρατιωτικές προσωπικότητες, προωθώντας μια μυστική συνδιάσκεψη των ηγετών του ΝΑΤΟ, για μια «ειλικρινή συζήτηση για τα διεθνή ζητήματα κεκλεισμένων των θυρών». Γρήγορα έκανε οπαδό της ιδέας τον πρίγκιπα Μπέρνχαρντ της Ολλανδίας, σημαντική τότε προσωπικότητα της πετρελαιοβιομηχανίας, με ισχυρή θέση στη Royal Dutch Petroleum (shell oil). Ο Μπέρνχαρντ υποστήριξε πλήρων την πρόταση του Ρέτινγκερ.
Το 1952 ο Μπέρνχαρντ πλησίασε την κυβέρνηση Τρούμαν κι έκανε λόγο για τη συνδιάσκεψη. Παρά τη θετική ανταπόκριση που είχε ανταπόκριση που είχε από ορισμένους κυβερνητικούς παράγοντες, η συνδιάσκεψη κανονίστηκε τελικά επί κυβερνήσεως Αϊζενχάουερ. Τους βασικούς ρόλους στην αμερικανική ομάδα είχαν ο διευθυντής της CIA, στρατηγός Γουόλτερ Σμιθ και το μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων Ντέιβιντ Τζάκσον. Από την αρχή, η αμερικάνικη ομάδα επηρεάστηκε έντονα από την οικογένεια Ροκφέλερ, ιδιοκτήτες της Standart Oil και ανταγωνιστές της Royal Dutch Petroleum του Mπέρνχαρντ. Από τότε, η ομάδα Mπίλντερμπεργκ αντανακλά στις αποφάσεις της τα συμφέροντα των πετρελαιοβιομηχάνων.
Η πρώτη αυτή διάσκεψη της Μπίλντερμπεργκ έγινε τελικά, το Μάιο του 1954 και, σύμφωνα με ένα έγγραφο της λέσχης του 1989, «η λέσχη αναπτύχθηκε λόγω του ενδιαφέροντος πολλών ηγετικών προσωπικοτήτων και από τις δυο πλευρές του Ατλαντικού για μια πιο στενή συνεργασία της δυτικής Ευρώπης και της βόρειας Αμερική σε θέματα υψίστης σημασίας. Έγινε φανερό ότι οι τακτές εμπιστευτικές συζητήσεις θα βοηθούσαν στην καλύτερη κατανόηση των διαφόρων ζητημάτων κατά τη δύσκολη μεταπολεμική περίοδο».
Σύμφωνα με τον ειδήμονα στις διεθνείς ιδιωτικές ομάδες εξουσίας Στέφεν Γκιλ, καθηγητή πολιτικών επιστημών του πανεπιστημίου Γιορκ του Τορόντο, η πρώτη διάσκεψη της Μπίλντερμπεργκ χρηματοδοτήθηκε από τις Αμερικανικές Μυστικές υπηρεσίες. Στο εγχειρίδιο του μάλιστα, παραθέτει επίσημα αμερικανικά έγγραφα που το αποδυκνείουν.
Ο πρίγκιπας Μπέρνχαρντ παρέμεινε πρόεδρος της λέσχης επί 22 χρόνια. Τον διαδέχθηκε ο λόρδος Χουμ του Ηirsel, πρώην πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου που προέδρευσε στις διασκέψεις της για τέσσερα χρόνια. Στη διάσκεψη του 1980 μεταβίβασε την προεδρία στον Γουόλτερ Σήηλ, πρώην πρόεδρο της ομοσπονδιακής δημοκρατίας της Γερμανίας. Το 1985 ο Σήηλ παραιτήθηκε και τον διαδέχθηκε ο λόρδος Ρολ του Ιpsden, πρόεδρος της εταιρείας S.G. Warburg group plc.
Τέλος, στη διάσκεψη του 1989 ο λόρδος Ρολ μεταβίβασε την προεδρία στο λόρδο Κάρινγκτον, πρώην γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ. Το 2000, ορίστηκε ως νέος πρόεδρος ο Βισκάουντ Ετιέν Νταβινιόν, πρόεδρος της Societe Generale de Belgigue.
Οι κυρίαρχοι του κόσμου
Σύμφωνα με μια αναφορά στα αρχεία του κογκρέσου από το μέλος της Mπίλντερμπεργκ και γερουσιαστή Γιάκομπ Γιάβιτς το 1964, οι «χώρες του δυτικού κόσμου ένιωσαν την ανάγκη για στενότερη συνεργασία, ώστε να προστατεύσουν τις ηθικές αξίες τους, τους δημοκρατικούς τους θεσμούς και την ανεξαρτησία τους ενάντια στον αυξανόμενο κομμουνιστικό κίνδυνο».
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι αυτή η συνεργασία αποσκοπούσε στον ολιγαρχικό, ιμπεριαλιστικό έλεγχο των οικονομιών των υπόλοιπων χωρών του κόσμου και στη δημιουργία μιας παγκόσμιας υπερκυβέρνησης. Το σχήμα είναι απλό. Στην αρχή, προωθείται η εμπορική ένωση των κρατών σε τρεις ξεχωριστούς οικονομικούς συνασπισμούς: της Aμερικής, της Eυρώπης και της Aσίας, υπό την ηγεσία αντίστοιχα της βόρειας Aμερικής, της δυτικής Eυρώπης και της Iαπωνίας (η περίφημη τριμερής επιτροπή). Στη συνέχεια, έρχεται η νομισματική ένωση και στο τέλος η πολιτική ένωση αυτών των κρατών. Τελικά, δεν μένει παρά η πλήρης ένωση των τριών αυτών «μερών» σε μια μονομερή παγκόσμια κυβέρνηση (αν δεν τους χαλάσουν τελικά τα σχέδια η Kίνα και η Pωσία).
Η αλήθεια είναι ότι πέρα από τα ευφάνταστα σενάρια που κατά καιρούς έχουν έρθει στο φως για την παγκόσμια κυριαρχία, στην περίπτωση της μπίλντερμπεργκ μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η λέσχη κινεί τα ηνία του κόσμου, αφού έτσι κι αλλιώς αυτοί που την απαρτίζουν δεν είναι άλλοι παρά οι ήδη κυρίαρχοι του πλανήτη.
Η δράση της λέσχης Bilderberg
Η διαβόητη λέσχη Bilderberg έχει έρθει και πάλι στο προσκήνιο, μετά τη δημοσίευση άρθρου του Fidel Castro, στο οποίο προειδοποιεί πως η «…κλίκα αυτή έχει μετατραπεί σε ένα είδος παγκόσμιας κυβέρνησης, που ελέγχει όχι μόνο τη διεθνή πολιτική και οικονομία, αλλά ακόμη και τον πολιτισμό…».
Αυτό το διάστημα ζούμε μια παγκόσμια αφύπνιση για το θέμα της νέας τάξης πραγμάτων, καθώς εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ανακαλύπτουν τη πηγή της πραγματικής πολιτικής κυριαρχίας και το λόγο για τον οποίο ο πλανήτης μας οδηγείται προς την υποδούλωση και τη δικτατορία.
Ο Castro μιλάει για ένα σχέδιο «εγκατάστασης μιας παγκόσμιας κυβέρνησης χωρίς σύνορα, που δεν θα δίνει λόγο σε κανέναν…».
Αναφέρει ακόμη την άποψη ότι «η σοσιαλιστική φιλοσοφική σχολή της Φραγκφούρτης, συνεργάστηκε στη διάρκεια της δεκαετίας του ’50 με την οικογένεια Rockefeller, έτσι ώστε να στρωθεί ο δρόμος για την επικράτηση της μουσικής ροκ, μέσω της οποίας θα ελέγχονται οι μάζες, καθώς αυτή τις αποπροσανατολίζει από τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις κοινωνικές αδικίες».
Τα κύρια ΜΜΕ του πλανήτη, αντέδρασαν στα λεγόμενα του Κουβανού επαναστάτη, επαναλαμβάνοντας σε όλους τους τόνους ότι η λέσχη Bilderberg είναι απλά μια ανεπίσημη «μάζωξη», χωρίς καμιά εξουσία, και χωρίς να καθορίζει πολιτικές.
Όπως όμως ανέφερε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ο πρώην Γεν. Γραμματέας του ΝΑΤΟ Willy Claes, οι συμμετέχοντες στις μυστικές συγκεντρώσεις, είναι υποχρεωμένοι να επιβάλλουν τη συμφωνηθείσα πολιτική της Bilderberg, στο περιβάλλον που δραστηριοποιούνται και όπου έχουν επιρροή.
Αυτός είναι και ο λόγος, που όταν υπάρχει κάποια συναίνεση πολιτικής σε συνάντηση της λέσχης, όπως το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα, η εισβολή στο Ιράκ, το ποιοι πολιτικοί θα τεθούν υποψήφιοι για αξιώματα, κλπ. τότε βλέπουμε πως η πολιτική αυτή εφαρμόζεται σύντομα και στη πραγματικότητα.
Υπάρχουν δυο ταινίες σχετικές με τη Bilderberg, που συνεισφέρουν τα μέγιστα στην αποκάλυψη του καταχθόνιου ρόλου της. Οι ταινίες Endgame και The Obama Deception (δείτε τις στο τέλος του άρθρου), του Alex Jones. Στη δεύτερη μάλιστα, καταρρέει ο μύθος πως ο πρόεδρος Ομπάμα ήταν ένας δημοφιλής άνθρωπος του λαού, που θα έφερνε την αλλαγή. Η ταινία αποκαλύπτει πως ο Ομπάμα είχε επιλεγεί από την ίδια τη Χίλαρυ Κλίντον, στη διάρκεια συνάντησης της λέσχης το 2008.
Αποκαλύπτεται πως ο Αμερικανός πρόεδρος δεν είναι τίποτα άλλο παρά υπηρέτης των υπέρμαχων της παγκοσμιοποίησης, και δίνει λόγο σε άτομα όπως ο Zbigniew Brzezinski. Οι ταινίες αυτές δείχνουν πως οι διάφορες «προδοτικές» κυβερνήσεις του κόσμου, πηγαίνουν στη Bilderberg για να πάρουν οδηγίες και διαταγές. Το τελευταίο χρόνο, στη συνάντηση της Ισπανίας, η πλειοψηφία των συμμετεχόντων εξέφρασε τη στήριξη της σε μια επίθεση κατά του Ιράν, κάτι που βλέπουμε και σαν πιθανό ενδεχόμενο στο πραγματικό κόσμο.
Μια κυβερνώσα ελίτ μπορεί να λειτουργεί με επιτυχία μόνο στη σκιά. Αν τη βγάλουμε στο φως, ίσως μπορέσουμε να την αντιμετωπίσουμε. Αυτό φαίνεται να επαληθεύεται με την πρόσφατη ομολογία του μεγαλόσχημου της λέσχης Zbigniew Brzezinski, που παραδέχεται πως η «νέα παγκόσμια πολιτική αφύπνιση» εκτροχιάζει τα σχέδια για τη νέα παγκόσμια τάξη.
Άλλη μια είδηση έρχεται απο τον James P. Tucker Jr. (American Free Press) όπου αναφέρει ότι ο Charles Kupchan, εξέχον μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (Council on Foreign Relations ή CFR) και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Georgetown στην Ουάσιγκτον, κορυφαίο μέλος της Λέσχης Bilderberg, θρηνεί γιατί o «δεξιός λαϊκισμός βρίσκεται σε άνοδο» και είναι πιθανό να καταστραφούν οι ελπίδες για μια παγκόσμια κυβέρνηση…λόγω της αύξησης του «αιχμηρού εθνικισμού» («hard-edged nationalism»).
Ο Kupchan μεταφέρει το κλίμα στις συναντήσεις της Λέσχης Bilderberg και της Τριμερούς Επιτροπής την περασμένη άνοιξη, όταν η παγκόσμια ελίτ θρήνησε για τις πολλές αποτυχίες της τα τελευταία χρόνια. “Από το Λονδίνο μέχρι το Βερολίνο στη Βαρσοβία, η Ευρώπη διέρχεται μια επανεθνικοποίηση της πολιτικής ζωής, με τις χώρες να επανακερδίζουν το χαμένο έδαφος της εθνικής κυριαρχίας που κάποτε πρόθυμα θυσιάστηκε για την επίτευξη ενός συλλογικού ιδανικού, έγραψε ο Kupchan στην Post. Ο Kupchan αγωνιά επίσης επειδή ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες αρνηθούν να αλλοιωθεί η κουλτούρα τους, από τις ορδές των μεταναστών του Τρίτου Κόσμου.
Συμπεράσματα
Αυτά λοιπόν συζητούν και οραματίζονται στην περιβόητη λέσχη Bilderberg, όπου μια μικρή ομάδα ανθρώπων που σίγουρα έχουν το σύνδρομο του “Αρειανισμού” δηλ. ότι είναι ξεχωριστοί από όλους μας και πρέπει να επιβάλουν με το έτσι θέλω τις επιθυμίες και τις τρελές τους θεωρίες!
Αρρωστημένα μυαλά που ονειρεύονται να μετατρέψουν όλο τον κόσμο σε ένα παγκόσμιο κράτος το οποίο θα διαφεντεύουν. Η κουλτούρα του κάθε λαού σύμφωνα με τα σχέδια τους πρέπει να εξαφανιστεί και για αυτό οι υποτελείς κυβερνήσεις υποβαθμίζουν την παιδεία και μπασταρδεύουν την κοινωνία με τις ορδές των μεταναστών.
Πιστεύετε λοιπόν ότι τα τεκταινόμενα της χώρας μας τα τελευταία χρόνια είναι τελείως μα τελείως συμπτωματικά;
Πιστέυετε ότι ο νύν πρωθυπουργός της χώρας μας Γιώργος Παπανδρέου και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τυχαία σπούδασαν στο ίδιο κολλέγιο του Amherst στη Μασαχουσέτη των Ηνωμένων Πολιτειών;
Είναι τυχαίο που επιφανή πολιτικά πρόσωπα που κατέχουν ύψιστες θέσεις και λαμβάνουν σοβαρότατες αποφάσεις για το παρόν και το μέλλον της χώρας μας συμμετέχουνε ανελλιπώς στις συνεδριάσεις;
Γιατί και υποβάθμιση της παιδείας με αλλοπρόσαλλες πολιτικές που την έχουν καταρρακώσει έχουμε, και η εξωτερική πολιτική μας μόνο εθνική και πατριωτική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αλλά και αμέτρητους μετανάστες που πλημμύρησαν κάθε γωνιά της Ελλάδας παραέχουμε.
Χάσαμε τον λογαριασμό πια με τις παράλογες αυτές εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα καθημερινα.
Ο Kupchan μπορεί να αγωνιά για τις άλλες χώρες αν πετύχει το σχέδιο αυτό της λέσχης δηλ. να αλλοιωθεί η κουλτούρα των λαών της Ευρώπης από τις ορδές των μεταναστών του Τρίτου Κόσμου αλλά φαντάζομαι για την Ελλάδα να είναι ευχαριστημένος αφού εδώ οι πολιτικοί μας φροντίζουν με την εσκεμμένη και εγκληματική τους αδράνεια το σχέδιο τους να προχωρά κανονικά μιας και κατάφεραν κάθε φωνή αγωνίας να την βαφτίσουν εθνικιστική και ρατσιστική απέναντι στους φτωχούς και κατατρεγμένους που ξεκινούν από χιλιάδες μίλια μακριά να καταλήξουνε εδώ..!
Όλα αυτά δεν είναι τυχαία και σίγουρα κάποιοι με έμμεσο τρόπο τα χρηματοδοτούν.
Τα δεδομενα ειναι τα εξής
1. Ειναι αδιαμφισβητητα η λεσχη των ισχυρων καθως καθε χρονο συγκαλουνται ορισμενες απο τις ισχυροτερες προσωπικοτητες στον κοσμο
2. Συζητουν ελευθερα χωρις πρακτικα η μαλλον πιο σωστα χωρις να αναγραφεται ποιος ειπε τι, βεβαια μπορει να κανουν και απλα ”κουβεντουλα” αλλα το κανουν σε συνθηκες μυστικοτητας και αυτο οσο να’ναι εξαπτει ενα ενδιαφερον απο τη στιγμη δεν βγαινει τιποτα παρα εξω ως προς το τι ειπωθηκε
3. Ειναι μια λεσχη η οποια δεν εχει ουτε website ουτε γραφεια ….
4. Η World Economic Forum (WEF) η οποια και αυτη η συνοδος συγκαλειται καθε χρονο, και στην οποια συμμετεχουν ανθρωποι ισχυροι απο ολο τον κοσμο ειναι ανοιχτη για τους δημοσιογραφους
Από την δράση της και την υπόστασή της προκύπτουν συγκεκριμένα ερωτηματικά:
α. Γιατί οι συνεδριάσεις της λέσχης είναι μυστικές και μάλιστα απαγορεύεται στους μετέχοντες να ανακοινώσουν όσα συζητούνται ; Τι είδους συνέδρια για την σωτηρία του πλανήτη είναι αυτά, που καλύπτονται από πλήρη μυστικότητα; Γιατί χρειάζεται μυστικότητα;
β. Η λέσχη φέρεται να περιλαμβάνει ισχυρότατους ευρωπαϊκούς μοναρχικούς οίκους, αληθεύει; Και τι θέλουν οι νυν και πρώην μονάρχες σε τέτοιες λέσχες; Μήπως συζητούν για την παλινόρθωση της μοναρχίας;
γ. Στην λέσχη φέρονται να μετέχουν επιχειρηματίες που ελέγχουν ουσιαστικά μέσω εταιρειών και θυγατρικών το τραπεζικό, βιομηχανικό, εμπορικό και παραγωγικό γίγνεσθαι του πλανήτη, αληθεύει; Τι σχεδιάζουν άραγε και πως μπορούν θεωρητικά ανταγωνιστές να συζητούν μυστικά ; είναι τούτο θεμιτό και νόμιμο;

δ. Στην λέσχη φέρονται να μετέχουν πολιτικοί και μία σειρά «ειδικών» που προσκαλούνται τις περισσότερες φορές με άδηλα και άγνωστα κριτήρια. Ποια είναι αυτά τα κριτήρια και με ποιες προϋποθέσεις μπορεί να γίνει κάποιος μέλος της λέσχης;
ε. Ανακοινώνονται ή όχι στις συνεδριάσεις αυτές πολιτικές που πρέπει ή οφείλουν τα μέλη να εξυπηρετήσουν ; Πως μπορούν πολιτειακοί άρχοντες ή πολιτικοί να λαμβάνουν οδηγίες και εντολές από την λέσχη, όταν εντολείς τους είναι οι λαοί;
στ. Οι μονάρχες έχουν πολιτειακό ρόλο, οι πολιτικοί έχουν πολιτικό ρόλο και οι επιχειρηματίες έχουν σκοπό το κέρδος, ποιο κοινό στοιχείο και σκοπός τους ενώνει σε μυστική λέσχη ; τι μπορεί να υποθέσει κανείς ; μήπως τα ανωτέρω δεν μπορούν να συγκεραστούν εύκολα και πάντως νόμιμα; Μήπως στην λέσχη τελούνται ή αποφασίζονται παράνομες πράξεις;
ζ. Εχει γραφτεί ότι παγκόσμιοι οργανισμοί ελέγχονται από την λέσχη και η στελέχωσή τους γίνεται από πρόσωπα που η λέσχη αποφασίζει, είναι αληθές; Είναι επίσης αληθές ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση και η ευρωπαϊκή ενοποίηση, το κοινό νόμισμα της Ευρώπης κλπ. αποτελούν σχέδια της λέσχης ;
Μέχρι να δοθούν απαντήσεις σε αυτά και σε πολλά άλλα συναφή ερωτήματα, μπορώ και μπορεί κάθε πολίτης να υποθέσει και να δεχθεί με μεγάλο βαθμό πιθανότητας ότι πρόκειται για μία μυστική λέσχη προσώπων, που με άδηλους και παράνομους σκοπούς και τρόπους σχεδιάζουν την δράση τους στον πλανήτη, ελέγχοντας μεγάλο μέρος της οικονομίας και της πολιτικής.
Ο απώτερος σκοπός τους η αλήθεια είναι οτι παραμένει άγνωστος, αλλά εάν κρίνουμε από την μεμονωμένη δράση ενός εκάστου και τον γενικό τρόπο δράσης (π.χ. μυστικότητα, δηλώσεις, διαρεύσεις), οι προθέσεις τους έναντι των ανθρώπων και των κοινωνιών δεν στρέφονται προς την δημοκρατία, την διαφάνεια και την βελτίωση των συνθηκών ζωής στον πλανήτη, αλλιώς τα πάντα θα ήταν ανοικτά και δημόσια.
Είναι επίσης σαφές ότι όσοι εμφανίζονται στα συνέδρια της λέσχης, απλώς εκπροσωπούν, δίδουν εντολές ανωτέρων τις οποίες λαμβάνουν και αναλαμβάνουν να υπηρετήσουν οι εντολοδόχοι. Αυτοί οι τελευταίοι, προφανώς προβαίνουν σε παράνομες πράξεις, σε παραβάσεις καθηκόντων και κωδίκων συμπεριφοράς, καθώς δεν συμβιβάζεται η λήψη εντολών από άγνωστα μυστικά κέντρα αποφάσεων με την λαϊκή εντολή και τα δημόσια καθήκοντα.
Σε ότι αφορά τώρα τo “Endgame”, είναι το τελικό αποτέλεσμα πολυετούς έρευνας πάνω σε ιστορικά ντοκουμέντα που εξηγούν γιατί οι ηγέτες αυτού του κόσμου είναι μανιακοί με τον απόλυτο έλεγχο, της κατακυρίευσης και της σκλαβιάς της ανθρωπότητας, χειριζόμενοι τρομαχτική ισχύ για χάρη μόνο της ισχύoς, συγκεντροποιώντας την εξουσία σε ένα αδυσώπητο παγκόσμιο κυβερνητικό σύστημα, και επιδιώκοντας την “τελική λύση τους” για παγκόσμιο πληθυσμιακό αποδεκατισμό.
Στο “Endgame” ξεσκεπάζονται ανοιχτά η λέσχη Μπίντερμπεργκ, οι Ροκφέλερ και οι Ροθτσιλντ, η Ευγονική, ο μετανθρωπισμός, και τα εγκλήματα των τυράννων και της ελιτ διαμέσου των αιώνων. 




eidhseis.info