Ήταν κάποτε μια οικογένεια σαν όλες τις άλλες,
ευτυχισμένη, θεοσεβούμενη μέχρι μια μέρα που η
δεκάχρονη κόρη έκανε την...
Δεν είμαι πια παρθένα! Μια θανατική σιγή απλώθηκε
σε όλο το σπίτι. Κι ύστερα άρχισαν οι επιπλήξεις:
Ο μπαμπάς στη μαμά:
- Δε ντρέπεσαι, γυναίκα του δρόμου, τσούλα!
Ντύνεσαι σαν πόρνη και βάφεσαι σα γουρούνα με
οίστρο. Για να μην αναφερθώ στο λεξιλόγιό σου.
Λες συνέχεια βρωμόλογα και πετάς σεξουαλικά
υπονοούμενα μπροστά στη μικρή!
Ο μπαμπάς στην εικοσάχρονη αδελφή της μικρής:
- Κι εσύ μωρή που π****** στον καναπέ μ' εκείνον
απ' το σπίτι και όλα αυτά μπροστά στη μικρή!
Η μαμά στον μπαμπά:
- Για μια στιγμή! Μιλάς εσύ που ξοδεύεις το μισό
μισθό σου σε πόρνες και τις χαιρετάς μπροστά στο
σπίτι μας και δεν σου καίγεται καρφί που η μικρή
είναι μπροστά και σας βλέπει! Που γυρνάς κάθε
Παρασκευή με κραγιόν στο λαιμό και κόκκινα
σημαδάκια;
Η μητέρα, ιδιαιτέρως συμπονετική, με μάτια δακρυσμένα
απευθυνόμενη στη μικρή λέει:
- Πώς σου συνέβη αγγελούδι μου; Σε βίασαν ή αποφάσισες εσύ να πας με
κάποιο συμμαθητή σου;
Έκπληκτη η μικρή απαντάει:
- Όχι μαμά. Απλώς η δασκάλα άλλαξε το ρόλο που μου
είχε αναθέσει για το σκετσάκι των Χριστουγέννων απο
Μαρια Παρθενα θα είμαi βοσκοπούλα..